Кафедра "Основы правовых знаний"

https://drive.google.com/file/d/1NY5LeSrR9rkwJSV0prrIsdBQgvOknkEX/view?usp=sharing

Памятка для родителей «Опасности, которые ждут подростков в сети Интернет»

1. Сайты порнографической направленности;
2. Сайты, разжигающие национальную рознь и расовое неприятие: экстремизм, национализм, фашизм.
3. Депрессивные молодежные течения. Ребенок может поверить, что шрамы – лучшее украшение, а суицид – всего лишь способ избавления от проблем.
4. Наркотики. Интернет пестрит новостями о "пользе” употребления марихуаны, рецептами и советами изготовления "зелья”.
5. Сайты знакомств. Виртуальное общение разрушает способность к общению реальному, "убивает” коммуникативные навыки подростка.
6. Секты. Виртуальный собеседник не схватит за руку, но ему вполне по силам "проникнуть в мысли” и повлиять на формирующиеся взгляды подростка.

Это далеко ни весь список угроз сети Интернет. Любой подросток может попасть на такие сайты случайно, кликнув по всплывшему баннеру или перейдя по ссылке.

Кроме этого, появились психологические отклонения, такие как компьютерная и Интернет-зависимости, игромания (зависимость от компьютерных игр).

Помните, что безопасность ваших детей в Интернете, на 90% зависит от вас.

Подростки активно используют поисковые машины, пользуются электронной почтой, службами мгновенного обмена сообщениями, скачивают музыку и фильмы. Мальчикам в этом возрасте больше по нраву сметать все ограничения, они жаждут грубого юмора, азартных игр, картинок для взрослых. Девочки предпочитают общаться в чатах, при этом они гораздо более чувствительны к сексуальным домогательствам в Интернете.

Создайте список домашних правил посещения Интернет при участии подростков и требуйте безусловного его выполнения. Укажите список запрещенных сайтов, черный список, часы работы в сети Интернет, руководство по общению в интернете, в том числе в чатах.

Компьютер с подключением к сети Интернет должен находиться в общей комнате.

Не забывайте беседовать с детьми об их друзьях в интернете, о том, чем они заняты, таким образом, будто речь идет о друзьях в реальной жизни. Спрашивайте о людях, с которыми дети общаются посредством служб мгновенного обмена сообщениями, чтобы убедиться, что эти люди им знакомы.

Используйте средства блокирования нежелательного контента как дополнение к стандартному Родительскому контролю.

Необходимо знать, какими чатами пользуются ваши дети. Поощряйте использование модерируемых чатов и настаивайте, чтобы дети не общались в приватном режиме.

Настаивайте на том, чтобы дети никогда не встречались лично с друзьями из сети Интернет.

Приучите детей никогда не выдавать личную информацию средствами электронной почты, чатов, систем мгновенного обмена сообщениями, регистрационных форм личных профилей и при регистрации на конкурсы в интернете.

Приучите детей не загружать программы без вашего разрешения. Объясните им, что они могут случайно загрузить вирусы или другое нежелательное программное обеспечение.

Приучите вашего ребенка сообщать вам о любых угрозах или тревогах, связанных с посещением Интернета. Оставайтесь спокойными и напомните детям, что они в безопасности, если сами рассказали вам о своих угрозах или тревогах. Похвалите их и посоветуйте в подобных случаях всегда обращаться к вам.

Расскажите детям о порнографии в Интернете.

Помогите им защититься от спама. Научите подростков не выдавать в интернет своего реального электронного адреса, не отвечать на нежелательные письма и использовать специальные почтовые фильтры.

Приучите себя знакомиться с сайтами, которые посещают подростки.

Объясните детям, что ни в коем случае нельзя использовать сеть для хулиганства, распространения сплетен или угроз другим людям.

Обсудите с подростками проблемы сетевых азартных игр и их возможный риск. Напомните, что дети не могут играть в эти игры согласно закону».

Основные показатели, характерные для Интернет-зависимости. 

Психологические симптомы

– хорошее самочувствие или состояние эйфории в период работы за компьютером;

– невозможность переключиться на другую деятельность;

– увеличение количества времени, проводимого за компьютером;

– предпочтение виртуального мира семье и друзьям;

– ощущение пустоты, раздражения, депрессии при невозможности получения доступа к интернету;

– нахождение на интересующих сайтах в ущерб учебе, обман близких людей;

– неисполнение своих основных обязанностей из-за чрезмерного нахождения в Сети.

Физические симптомы

– синдром карпального канала (поражение нервных окончаний кисти руки, связанное с длительным перенапряжением мышц);

– сухость в глазах;

– головные боли по типу мигрени;

– боли в спине;

– нерегулярное питание, пропуск приемов пищи;

– пренебрежение личной гигиеной;

– расстройства сна, изменение режима сна.

Лица с игровой зависимостью имеют следующие личностные особенности:

-высокую «социальную смелость» - склонность к риску, расторможенность, аномальный стиль поведения;

-«подверженность чувствам» - склонность к непостоянству, подверженность влиянию случая и обстоятельств, снижение соблюдения общепринятых норм и запретов в поведении и межличностных контактах;

-«экспрессивность» - эмоциональная дезориентация мышления, спонтанная вера в удачу;

-«напряженность» - активная неудовлетворенность стремлений;

-«неустойчивость самоконтроля» - конфликтность представлений о себе; неадекватность самооценки (независимо от возрастной группы).

Компьютерную зависимость легче предупредить, чем впоследствии бороться с нею. Вот несколько рекомендаций родителям по предупреждению компьютерной зависимости.

Не нужно ограждать ребенка от компьютера вообще, поскольку это неотъемлемая часть будущего, в котором ребенку предстоит жить! Придерживайтесь демократического стиля воспитания в семье, который в наибольшей степени способствует воспитанию в ребенке самостоятельности, активности, инициативы и ответственности. Не бойтесь показывать свои чувства ребенку, если Вы расстроены сложившейся «компьютерной» ситуацией. Тогда он увидит в Вас не противника, а близкого человека, который тоже нуждается в заботе. Необходимо оговаривать время игры ребенка на компьютере и точно придерживаться этих рамок. Количество времени нужно выбирать, исходя из возрастных особенностей ребенка. Например, до 5 лет не рекомендуется ребенка допускать до компьютера, стоит поощрять его познание мира без посредничества электроники. С 6 лет ребенку можно начинать знакомиться с компьютером (15-20 мин. в день). Для подростка 10-12 лет желательно не более 2 часов в день и не подряд, а по 15-20 минут с перерывами. Категорически запрещайте играть в компьютерные игры перед сном. Необходимо прививать ребенку интерес к активным играм и физическим упражнениям (чтобы он чувствовал радость от этого), а также приобщать ребенка к домашним делам. Необходимо следить, чтобы игра на компьютере не подменяла реальное общение со сверстниками, друзьями и близкими. Приглашать чаще друзей ребенка в дом.  

Организации, оказывающие помощь населению Брестской области при развитии зависимости к азартным играм.

https://drive.google.com/file/d/1-U1tn-H_NONDSLam_HLCxu8eWc_UPZPX/view?usp=sharing

ПРАФІЛАКТЫКА ПРАВАПАРУШЭННЯЎ СЯРОД ПАДЛЕТКАЎ

Што такое правапарушэнне і як яго пазбегнуць?

Праблема падлеткаў-правапарушальнікаў у сучасным грамадстве ўяўляе сабой адну з самых складаных і супярэчлівых. На жаль, не кожны падлетак, ўсведамляе якія здзяйсняюцца ім супрацьпраўныя дзеі вядуць да цяжкіх і цяжка-папраўная наступстваў.

Што такое правапарушэнне?

Правапарушэнне - гэта вінаватае паводзіны праводееспособного асобы, якое супярэчыць прадпісанням норм права, робіць шкоду іншым асобам і цягне за сабой юрыдычную адказнасць.

Усе правапарушэння прынята падпадзяляць на дзве групы: правіны і злачынствы (самыя цяжкія правапарушэнні).

Правіны могуць быць працоўнымі, дысцыплінарнымі, адміністрацыйнымі і грамадзянскімі (дэліктнага).

Пад злачынствамі разумеюць, як правіла, крымінальныя злачынствы, то ёсць дзеі, якія парушаюць крымінальны закон. Яны могуць адрознівацца па катэгорыі цяжару.

У залежнасці ад выгляду правапарушэння вылучаюць адпаведную адказнасць - крымінальную, адміністрацыйную, дысцыплінарную, грамадзянска прававую.

• Крымінальная адказнасць - адказнасць за парушэнне законаў, прадугледжаных Крымінальным кодэксам. Злачынства, прадугледжанае крымінальным законам грамадска небяспечнае, якое замахваецца на грамадскі лад, уласнасць, асоба, правы і свабоды грамадзян, грамадскі парадак (забойства, рабаванне, згвалтаванне, абразы, дробныя крадзяжы, хуліганства). За злоснае хуліганства, крадзеж, згвалтаванне крымінальная адказнасць наступае з 14 гадоў.
• Адміністрацыйная адказнасць прымяняецца за парушэнні, прадугледжаныя кодэксам аб адміністрацыйных правапарушэннях. Да адміністрацыйным парушэнні адносяцца: парушэнне правілаў дарожнага руху, парушэнне супрацьпажарнай бяспекі. За адміністрацыйныя правапарушэнні да адказнасці прыцягваюцца з 16 гадоў. Пакаранне: штраф, папярэджанне, папраўчыя работы.
• Дысцыплінарная адказнасць - гэта парушэнне працоўных абавязкаў, г.зн. парушэнне працоўнага заканадаўства, да прыкладу: спазненне на працу, прагул без уважлівай прычыны.
• Грамадзянска - прававая адказнасць рэгулюе маёмасныя адносіны. Пакарання да правапарушальніку: пакрыццё шкоды, выплата шкоды.

Прафілактычная праца з навучэнцамі - працэс складаны, шматаспектны, працяглы па часе. Спецыфічная задача школы ў сферы папярэджання правапарушэнняў заключаецца ў правядзенні ранняй прафілактыкі, гэта значыць стварэнне ўмоў, якія забяспечваюць магчымасць нармальнага развіцця дзяцей: выяўленне навучэнцаў, схільных да парушэння маральна-прававых нормаў, вывучэнне педагогамі індывідуальных асаблівасцяў такіх школьнікаў і прычын маральнай дэфармацыі асобы, своечасовае выяўленне тыповых крызісных сітуацый, якія ўзнікаюць у навучаюцца пэўнага ўзросту, выкарыстанне магчымасцяў вучнёўскага самакіравання, ўцягванне ў правядзенне школьных мерапрыемстваў, праца з нядобранадзейнымі сем'ямі.

Своечасова заўважаныя адхіленні ў паводзінах дзяцей і падлеткаў і правільна арганізаваная педагагічная дапамога могуць згуляць важную ролю ў прадухіленні сітуацый, якія могуць прывесці да правапарушэнняў і злачынстваў.

Вылучаюць наступныя стадыі адкланяўся паводзін падлеткаў:

• паводзіны, звязанае з свавольствамі свавольствам, празь непаслушэнства, няўрымслівым, упартасцю;
• ганіць паводзіны - паводзіны, якое выклікае больш ці менш асуджэнне навакольных, педагогаў, бацькоў (эпізадычныя парушэнні дысцыпліны, выпадкі Задзірлівасць, грубасці, дзёрзкасці, несумленнасці);
• дэвіянтныя паводзіны - маральна адмоўныя дзеянні і ўчынкі, якія прынялі характар ​​сістэматычных або звыклых (ілжывасць, прытворства, крывадушнасць, эгаізм, канфліктнасць, агрэсіўнасць крадзеж і т. д.);
• паводзіны, якое нясе ў сабе зародкі крымінальнага і дэструктыўнага паводзін (эпізадычныя наўмысныя парушэнні нормаў патрабаванняў, якія рэгулююць паводзіны і ўзаемаадносіны людзей у грамадстве, хуліганства, збіцця, вымагальніцтва, распіццё спіртных напояў, злосныя парушэнні дысцыпліны і агульнапрынятых правілаў паводзінаў і т. д. );
• супрацьпраўнае або злачыннае паводзіны - паводзіны, звязанае з рознымі правапарушэннямі і злачынствамі.

Прыкметамі праблемных дзяцей могуць з'яўляцца:

1. Ухіленне ад вучобы з прычыны:

- Непаспяховасці па большасці прадметаў;

- Адставання ў інтэлектуальным развіцці;

- Арыентацыі на іншыя віды дзейнасці;

- Адсутнасці пазнавальных інтарэсаў.

2. Нізкі грамадска-працоўная актыўнасць:

- Адмова ад грамадскіх даручэнняў;

- Грэблівае стаўленне да спраў класа;

- Дэманстратыўны адмова ад удзелу ў працоўных справах;

- Грэблівае стаўленне да грамадскай уласнасці, яе псаванне.

3. Негатыўныя праявы:

- Ужыванне спіртных напояў;

- Ўжыванне псіхатропных і таксічных рэчываў;

- Цяга да азартных гульняў;

- Курэнне;

- Нездаровыя сэксуальныя праявы.

4. Негатывізм ў ацэнцы рэчаіснасці.
5. Падвышаная крытычнасць па адносінах да педагогаў і дарослым:

- Грубасць;

- Бойкі;

- Прагулы;

- Пропускі заняткаў;

- Недысцыплінаванасць на ўроках;

- Збіццё слабых, малодшых;

- Вымагальніцтва;

- Жорсткае стаўленне да жывёл;

- Крадзеж;

- Парушэнне грамадскага парадку;

- Нематываваныя ўчынкі.

6. Стаўленне да выхаваўчым мерапрыемствам:

- Абыякавае;

- Скептычнае;

- Негатыўнае;

- Жорсткае.

Чаму фармуецца такія паводзіны? Што ўплывае на падлеткаў?

1. Неспрыяльныя ўмовы сямейнага выхавання. Для дзіцяці самы дзейсны ўзор гэта яго бацькі. Асацыяльныя (паводзіны, якое супярэчыць грамадскім нормам і прынцыпам) паводзіны бацькоў: сістэматычнае п'янства, скандалы, распуста, праява жорсткасці.
2. Недастатковая ўвага і любоў з боку бацькоў.Дагледжаны, своечасова накормленный і модна апрануты дзіця можа быць ўнутрана адзінокім, псіхалагічна беспрытульным, бо да яго настрою, інтарэсаў і перажыванняў нікому няма справы. Такія хлопцы асабліва імкнуцца да зносін з аднагодкамі і дарослымі па-за сям'і, што ў вядомай ступені кампенсуе ім недахоп увагі, ласкі і клопату з боку бацькоў. Аднак калі гэта зносіны набывае нездаровая цікавасць, яно згубным чынам адбіваецца на маральным развіцці і паводзінах дзяцей.
3. Гиперапека.Няма свабоды выбару ў дзіцяці, так як бацькі баючыся, каб іх дзеці не нарабілі памылак, не даюць ім жыць, усе стараюцца вырашыць за іх. Следства - інфантыльнасць, несамастойнасць, асабістая безгрунтоўнасць дзіцяці.
4. Празмернае задавальненне патрэбам дзіцяці. У сем'ях, дзе дзецям ні ў чым не адмаўляюць, патураюць любым капрызам, пазбаўляюць ад хатніх абавязкаў, вырастаюць не проста гультаі, а спажыўцы, якія прагнуць усё новых і новых задавальненняў і выгод. Адсутнасць звычкі да разумнага самаабмежавання нярэдка штурхае іх на злачынствы, здзяйсняныя пад уплывам матываў і жаданняў чыста спажывецкага характару.
5. Празмерная патрабавальнасць і аўтарытарнасць бацькоў.Залішняя суровасць бацькоў, празмернае выкарыстанне разнастайных абмежаванняў і забаронаў, пакаранняў, якія зневажаюць дзяцей, якія абражаюць іх чалавечую годнасць, імкненне падпарадкаваць дзіцяці сваёй волі, навязванне свайго меркавання і гатовых рашэнняў, катэгарычнасць меркаванняў і загадным тон, выкарыстанне прымусу і рэпрэсіўных мер, уключаючы фізічныя пакарання, руйнуюць атмасферу ўзаемаразумення і даверу, нярэдка штурхаючы дзяцей на злачынства.